XX საუკუნის შუა ხანებში ამერიკელმა ფსიქოლოგმა და პედაგოგმა ბენჯამინ ბლუმმა, სხვა თანამშრომლებთან ერთად, შეიმუშავეს მოდელი, სახელად ბლუმის ტაქსონომია, რომლის დანიშნულებაა შეეცადონ აგიხსნათ, თუ როგორ უნდა მოხდეს ბავშვების სწავლის სტრუქტურა და ორგანიზება. ამან შედეგი მოჰგვარა პირამიდას იმ ნაბიჯებით, რომელთა საშუალებითაც მასწავლებლებს შეუძლიათ გამოიყენონ, რომ ბავშვები საკუთარი სწავლის გმირები გახადონ, ხელი შეუწყონ განათლების ფორმას, ჰოლისტიკური ხედვით.
